Szanowni Państwo,
chciałabym zapytać, czy w pewnych sytuacjach można uznać za dopuszczalny zwrot Szanowna Pani Anno? Pytanie dotyczy sytuacji, gdy zwracam się do kogoś, kogo dobrze znam, ale kto znajduje się wyżej w hierarchii. Oczywiście jeśli ta osoba ma jakiś tytuł lub zajmuje jakieś stanowisko, to piszę: Pani Doktor/Dyrektor, są jednak sytuacje, gdy nie ma takiej możliwości, a Szanowna Pani wydaje się zbyt formalne.

Dziękuję za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku
Paulina Walerzak

Szanowni Państwo,
czy dobrze myślę, że podanie do dziekana najlepiej zacząć słowami Szanowny Panie Doktorze, a nie np. Szanowny Panie Dziekanie? Stopień naukowy wydaje mi się bardziej prestiżowy niż funkcja dziekana. Dodam, że podanie ma formę elektroniczną, więc nie ma miejsca na wpisanie adresata i oddanie mu w tym miejscu należnego szacunku (Doktor X // Dziekan Wydziału Y itd.). Jest tylko pole „treść podania”.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,

jaka jest poprawna kolejność znaków interpunkcyjnych, spacji, znaków specjalnych itd. przy sortowaniu wyrazów, tytułów, skrótów itd.? Gdzie można znaleźć informacje na ten temat? Uprzejmie proszę o poradę.

Pozdrawiam.

Dzień dobry,
szybkim Billem nazywamy kogoś, kto jest energiczny, a przy tym impulsywny i niecierpliwy. Skąd jednak wzięło się to określenie? O jakiego Billa chodzi?
Dziękuję
Marek Szopa

Ostatnimi czasy drażnią mnie konstrukcje, których przykłady podaję niżej. Podobne bardzo często słychać w mediach i można znaleźć w prasie. Czy to tylko moje przewrażliwienie, czy też we wszystkich tych zdaniach szyk powinien być zdecydowanie inny?

• X zginął w zorganizowanej przez Rosjan zasadzce.
• Jutro rano moskiewskiego czasu zaczną zabijać zakładników.
• To teraz jedyne miejsce, w którym mogą występować musicalowi artyści.
• Nowe przepisy umożliwiły powstanie rodzinnych wytwórni.
• Tym zadaniom nie podoła człowiek, dla którego najważniejsza jest polityczna kariera.
• Adresy komisji wyborczych można znaleźć na obwieszczeniach porozwieszanych w publicznych miejscach.
• Pisma poświęcone broni nie mają nic do zarzucenia karabinom czy pistoletom amerykańskiej produkcji.
• W moim przekonaniu nastąpiła nadinterpretacja tekstu rozszerzająca nieprawnie pojęcie estetyczne na ideologię polityczną totalitarnego państwa.
• Przedstawiamy skuteczne lekarstwa na codzienne dolegliwości biurowych aplikacji.
• Unijne standardy (tytuł artykułu)
• Wybierz firmę X, która zabezpieczy twoją finansową przyszłość.
• 10 weekendowych wyjazdów (wygrane w konkursie)

Pozdrawiam! :-))

Proszę o wyjaśnienie, dlaczego tytuł programu brzmi: Cała Polska śpiewa dla Jana Pawła II, a nie Cała Polska śpiewa Janowi Pawłowi II. Mam wrażenie, że nadużywa się formy dla kogoś… na niekorzyść formy komuś… .
Dziękuję.

Witam serdecznie!
Mam pytanie dotyczące składu tabel. Zaleca się, aby nie dzielić tabeli, która mieści się na jednej stronie, tylko przenieść całą tabelę na kolejną stronę. Czy można tak robić również wtedy, gdy tekst uzupełniający wolną przestrzeń przed przeniesioną tabelą należy już do innego rozdziału?

Z porady http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=7860 wynika, że formy tegoż i tejże stosujemy po elemencie [w:], a tenże i taż – w pozycji inicjalnej opisu bibliograficznego. Czy w przypisach do jednego tekstu mogą więc wystąpić oba warianty naraz? Czy błędem byłoby przyjęcie jednego wariantu niezależnie od pozycji (tenże na początku i tenże po [w:] albo tegoż na początku i tegoż po [w:])?

Szanowni Państwo,
czytając książkę, natknąłem się na wyraz talk-show zapisany w formie tok szoł. W pierwszej chwili zupełnie nie mogłem zrozumieć, o co chodzi. Czy nie wydaje się Państwu, że tego typu polonizacja jest zbyt odważna, wręcz nieczytelna? Jestem zwolennikiem polszczenia obcych wyrazów, ale raczej przy zachowaniu pewnej przejrzystości i umiarkowania. Jakie jest Państwa zdanie? Może moje zarzuty są nieuzasadnione i przesadzone?
Z wyrazami szacunku
Dominik

W „Nowym słowniku ortograficznym PWN”, w punkcie dotyczącym transkrypcji i transliteracji alfabetu rosyjskiego, można przeczytać, że rosyjską literę e w słowie [Czewiengur] powinniśmy oddać przez polskie e po [cz] oraz przez ie po [w]. To tytuł ksiażki Andrieja Platonowa, a jej polskie tłumaczenie ukazało sie w wydaniu białostockiego Luku. I tu zaczyna się problem, bo w polskim wydaniu jest to Czewengur, a nie Czewiengur. Której formy powinniśmy więc użyć, pisząc o tej książce?
Serdecznie pozdrawiam,
Jerzy Buczek